लोकांनी स्वतःहून क्रिकेट खेळावे त्यातून चांगला शारिरीक व्यायाम होतो, पण सतत टि.व्ही. वर दुसर्यांचा खेळ पाहून वेळ वाया घालवण्यात काय अर्थ आहे? मनोरंजनच हवे असेल, तर क्रिकेटहून अधिक चांगली अशी मनोरंजनाची कितीतरी साधने आहेत. शेवटी आवडी-निवडी या अगदी व्यक्तिगत असतात.

मित्रानो तुमच्याकडे जर “माझे गाव मराठी निबंध” विषयावर अधिक माहिती असेल तर आम्हाला कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा आम्ही ते या maza gaon nibandh in marathi या write-up मध्ये upadate करू, मित्रांनो हि maza gaon essay in marathi माहिती जर तुम्हाला आवडली असेल तर तुमच्या मित्र मंडळींमध्ये Share करायला विसरू नका.

आपलं गाव हे आपलं देवाचं आसपास, आपलं घर हे आपलं मंदिर - हे सगळं एक अस्तित्व दर्शवतंय.

गावामधले जवळपास सगळ्या जाती धर्माचे लोक राहतात. जसे की हिंदू, मुसलमान, चांभार, कुंभार हे सर्व जण मिळून मिसळून आनंदाने राहतात.

अशी निष्ठावंत गाव, स्वच्छ गाव - एक स्वप्न, एक आदर्श, आणि एक वातावरणातलं साकारात्मक सुरूप.

रोज सकाळी उठलो कि, नदीवर पोहायला जाणे हे तर ठरलेलेच असते. गावाला कधी दिवस काही काळात सुद्धा नाही. वर्षभर राहिलो तरी मान भरणार नाही असे वातावरण गावी असते. कधी कधी वाटते शाळा वगैरे सर्व सोडून गावी येऊन राहावे आणि आजोबांना बागेच्या कामात मदत करावी.

मी माझ्या दसऱ्याच्या सुट्टीत वर्षातून एकदा माझ्या गावी जातो. या काळात मी माझ्या आई-वडिलांसोबत आमच्या वडिलोपार्जित घरी जातो जिथे दरवर्षी पूजा होते.

तसेच गावातील लोक शहरांतील लोकांपेक्षा मैत्रीपूर्ण असतात.

            माझे गाव हिमालयाच्या पायथ्याशी वसलेले आहे. माझे गाव म्हणजे एक छोटासा ग्रामीण समुदाय आहे. शांतता आणि प्रेमाचे व माणुसकीचे ठिकाण आहे, जेथे शहरी जीवनाची घाई आणि गजबज अजिबात नाही .

गावामध्ये बँक ऑफ महाराष्ट्र ही बँक आहे. गावातील लोकांचे आर्थिक व्यवहार गावातच होतात त्यासाठी त्यांना बाहेर गावी जावे लागत नाही.

मला निर्दोष पुरुष आणि स्त्रिया, प्रेमळ बहिणी get more info आणि साध्या मुलांचे हे गाव आवडते.

गाव हे कुटुंबासारखे असते. प्रत्येकजण आपापली चांगली-वाईट कृती शेअर करतो. दिवाळी, होळी किंवा नवरात्री यांसारख्या विशेष प्रसंगी लोक जमतात आणि त्यात सहभागी होतात.

प्लास्टिक विरुद्ध जागरूकता, पेड़ोंचं सुरक्षिततेचं प्रमोशन, वातावरणाचं साकारात्मक समर्थन - हे सर्व माझं गाव स्वतंत्रपंथाने केलं जातं.

मुघल सत्तेपासून तर ब्रिटीशांपर्यंत अनेक परकीय सत्तांनी श्रीमंती, वैभव व द्यान लुटण्याचा प्रयत्न केला. इंग्रजांनी लादलेल्या एकशे पन्नास वर्षांच्या गुलामीतून मुक्त्त होण्यासाठी अनेक स्वातंत्र्यवीरांनी प्राणाची बाजी लावली.